Medicinal Herbs

 

معرفی:

گیاهان دارویی به گیاهانی گفته می شوند که دارای ماده ی موثره ی مشخصی باشند که در درمان بیماری یا پیشگیری از بروز آن، مورد استفاده قرار گیرد.

استفاده از گیاهان دارویی به منظور درمان با تاریخ زندگی انسان هم زمان بوده است. انسان در تمام دوران تاریخ چاره ای جز توسل به گیاهان نداشت. اگر چه در نیم قرن گذشته استفاده از داروهای شیمیایی و سنتزی به شدت رواج یافت ولی به سرعت آثار زیان بار آنها بر زندگی سبب گرایش مجدد به گیاهان دارویی گردید، و این نکته که توسل به گیاهان دارویی همواره در طول تاریخ یکی از روشهای موثر درمان بوده است، به خوبی روشن است. تاریخ طب در کشور مربوط به  دوره آریایی می باشد و اوستا (6500 ق.م) اولین کتابی است که از گیاهان دارویی سخن گفته است. به نقل از اوستا اولین پزشک ایرانی تریته پدر گرشاسب پهلوان بوده است که از کاربرد گیاهان دارویی و عصاره آنها اطلاع داشته و مقام او در طاب نظیر مقام ایمهوتب (3500 ق.م) در مصر باستان، انقلبیوس در یونان و آسکولانیوس در روم )سه رب النوع درمان) بوده است.

قدیمی ترین گیاه دارویی در طول تاریخ هومگیاه مقدس آیین زرتشت بوده است. 

نام های دیگر: ریش بز، هوما، اسپره کوهی، ملکه چمنزار، علف داماد

Scientific name: Ephedra Foliate

روستای آزادور غیاث آبادی، بهار ۱۳۸۱
افدرا Ephedra
افدرا/هوم Ephedra

در کتابهای پهلوی هوم را سرور همه گیاهان و استفاده از آن را باعث عمر جاویدان می دانند. تاریخ استفاده دارویی از پیاز و ادویه به(4500 ق.م) و به نقل از هردوت استفاده از گیاهان ارویی در مومیایی کردن اجساد به (5200 ق.م) می رسد. قدیمی ترین کتاب چینی منسوب به شینون (2800 ق.م) 1000 گونه دارویی را شرح داده است.

 

 

 

 

:Reference

نیرومند, پ., & ریزوندی , م. (1395, بهار). بررسی فناوری های گیاهان دارویی و چالشهای موجود آن در ایران ، ارائه راهکارها Technology of medicinal herbs and challenges in Iran, providing solutions. پنجمین همایش پژوهش های نوین در علوم و فناوری. بازیابی از WWW.sid.ir